خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۸۵۶: گل سوری دگر بجلوه گری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گل سوری دگر بجلوه گری می کند صید بلبل سحری بطراوت سمن رخان چمن می برند آب لاله برگ طری بوی گیسوی یار می شنوم یا نسیم بنفشهٔ طبری گل بستان فروز دم نزند پیش رخسار او ز خوش نظری بر درش بسکه دوست می خوانم دوست می خواندم بکبک دری چون نویسم حدیث لعل لبش قصب جامه ام شود شکری پیش چشمش حدیث نرگس مست بود آهو و عین بی بصری مردم چشمم افکند بر زر دمبدم لعل پارهٔ جگری روزم از شب نمی شود روشن بی رخ و زلف او ز بیخبری دیو در اعتقاد من آنست که مرا منع می کند ز پری عمر خواجو بزخم تیر فراق گشت دور از جمال او سپری خواجوی کرمانی