خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۸۵۲: ای نفس مشک بیز باد بهاری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای نفس مشک بیز باد بهاری غالیه بوئی مگر نسیم نگاری بر سر زلفش گذشته ئی که بدینسان نافه گشائی کنی و مشک نثاری جان گرامی فدای خاک رهت باد کز من مسکین قدم دریغ مداری گر گذری باشدت بمنزل آن ماه لطف بود گر پیام من بگذاری گو چه شود گر خلاف قول بد اندیش کام دل ریش این شکسته برآری ای ز سر زلف مشکسای معنبر بر سر آتش نهاده عود قماری چون بزبان قلم حدیث تو رانم آیدم از خامه بوی مشک تتاری غاب اذاغبت فی الصبابة صبری بان اذا بنت فی العباد قراری من چو برون از تو دستگیر ندارم چون سر زلفم مگر فرو نگذاری زور و زرم با تو چون ز دست نخیزد چاره چه باشد برون ز ناله و زاری هر نفس از شاخسار شوق برآید غلغل خواجو چه جای نغمه ساری خواجوی کرمانی