خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۷۸۱: ای هیچ در میان نه ز موی میان تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای هیچ در میان نه ز موی میان تو نا دیده دیده هیچ بلطف دهان تو گفتم که چون کمر کشمت تنگ در کنار لیکن ضرورتست کنار از میان تو هیچ از دهان تنگ تو نگرفته کام جان جانرا فدای جان تو کردم بجان تو هر لحظه ابروی تو کند بر دلم کمین پیوسته چون کشد دل ریشم کمان تو تا دیده ام که چشم تو بیمار خفته است خوابم نمی برد ز غم ناتوان تو باز آی ای همای همایون که مرغ دل پر می زند در آرزوی آشیان تو در صورت بدیع تو چندین معانیست یا رب چه صورتی که ندانم بیان تو ای باغبان ترا چه زیان گر بسوی ما آید نسیمی از طرف بوستان تو خواجو اگر چو تیغ نباشی زبان دراز عالم شود مسخر تیغ زبان تو خواجوی کرمانی