خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۷۶۸: ای شام زلفت بتخانهٔ چین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای شام زلفت بتخانهٔ چین مشک سیاهت بر لاله پرچین بزم از عقیقت پر شهد و شکر وایوان ز رویت پرماه و پروین شمع شبستان بنشست برخیز و آشوب مستان برخاست بنشین سنبل برانداز از طرف بستان ریحان برافشان از برگ نسرین دلها ربایند اما نه چندان دستان نمایند اما نه چندین جز عشق دلبر مگزین که خوشتر از ملک کسری مهر نگارین مجنون نبوید جز عطر لیلی خسرو نجوید جز لعل شیرین ویس ار ز رامین بیزار گردد گل خار گردد در چشم رامین بینم نشسته سروی در ایوان یا مست خفته شمعی ببالین یار از چه گردد با دوست دشمن مهر از چه باشد با ذره در کین خواجو چه خواهی اورنگ شاهی گلچهر خود را بنگر خورآئین خواجوی کرمانی