خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۷۴۹: وقت صبوح شد بشبستان شتاب کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وقت صبوح شد بشبستان شتاب کن برگ صبوح ساز و قدح پر شراب کن خورشید را ز برج صراحی طلوع ده وانگه ز ماه نو طلب آفتاب کن خاتون بکر مهوش آتش لباس را از ابر آبگون زجاجی نقاب کن آن آتش مذاب در آب فسرده ریز و آن بسد گداخته در سیم ناب کن لب را بلعل حل شده رنگ عقیق بخش کف را به خون دیده ساغر خضاب کن بهر صبوحیان سحر خیز شب نشین از آتش جگر دل بریان کباب کن شمع از جمال ماه پری چهره برفروز قند از عقیق یار شکر لب در آب کن ای رود پرده ساز که راه دلم زنی بردار پرده از رخ و ساز رباب کن خواجو ترا که گفت که در فصل نوبهار از طرف باغ و بادهٔ ناب اجتناب کن خواجوی کرمانی