خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۷۴۶: بر اشکم کهربا آبیست روشن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر اشکم کهربا آبیست روشن سرشکم بی تو خونابیست روشن اگر گفتم که اشکم سیم نابست خطا گفتم که سیمابیست روشن شبی خورشید را در خواب دیدم توئی تعبیر و این خوابیست روشن شکنج زلف و روی دلفروزت شبی تاریک و مهتابیست و روشن خطت از روشنائی نامهٔ حسن بگرد عارضت بابیست روشن رخت در روشنی برد آب آتش ولی در چشم ما آبیست روشن دلم تا شد مقیم طاق ابروت چو شمعی پیش محرابیست روشن کجا از ورطهٔ عشقت برم جان چو می دانم که غرقابیست روشن درش خواجو بهر بابی که خواهی ز فردوس برین بابیست روشن خواجوی کرمانی