خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۷۱۶: ای رخ تو قبلهٔ خورشید پرستان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای رخ تو قبلهٔ خورشید پرستان پرتو روی چو مهت شمع شبستان تشنه به خون من بیچارهٔ مسکین سنبل سیراب تو برطرف گلستان با گل رویت چه زند لاله و نسرین با سر کویت چه کنم گلشن و بستان طلعت خورشید و شست یا قمرست این پستهٔ شکر شکنت یا شکرست آن ای تنم از پای در آورده بافسوس وی دلم از دست برون برده بدستان سوز غم عشق تو در مجلس رندان یاد می لعل تو در خاطر مستان گرمیم از پای در آرد نبود عیب در سر سرخاب رود رستم دستان خواجو اگر جان بدهد در غم عشقت داد وی از زلف کژ سر زده بستان خواجوی کرمانی