خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۷۱۵: ای رخت شمع بت پرستان شمع برون بر از شبستان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای رخت شمع بت پرستان شمع بیرون بر از شبستان بر لب جوی و طرف بستان داد مستان ز باده بستان وی برخ رشگ ماه و پروین بشکر خنده جان شیرین روی خوب تو یا مهست این چین زلف تو با شبست آن هندوی بت پرست پستت آهوی شیر گیر مستت رفته از دست من ز دستت برده آرام من بدستان شکرت شور دلنوازان مارت آشوب مهره بازان سنبلت دام سرفرازان دهنت کام تنگ دستان کفرت ایمان پاک دینان قامتت سرو راست بنیان کاکلت شام شب نشینان پسته ات نقل می پرستان مه مطرب بزن ربابی بت ساقی بده شرابی که ندارم بهیچ بابی سر سرو و هوای بستان تا کی از خویشتن پرستی بگذر از بند خویش و رستی همچو خواجو سزد بمستی گر شوی خاک راه مستان خواجوی کرمانی