خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۷۱۴: ای بت یاقوت لب وی مه نامهربان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای بت یاقوت لب وی مه نامهربان شمع شبستان دل گلبن بستان جان گاه صبوحست و جام وقت شباهنگ و بام صبح دوم در طلوع مرغ سحر در فغان مردم چشم شبی تا بسحر پاس داشت گر چه بر ایوان ماست هندوی شب پاسبان ای مه آتش عذار آب چو آتش بیار آتش رخ بر فروز و آتش ما را نشان گر بگشائی نقاب شمع فلک گو متاب ور بنوازی نوا مرغ سحر گو مخوان خواجو اگر عاشقی حاجت گفتار نیست گونه زردت بسست شرح غمت را بیان گر بزبان آوری سوسن آزاده ئی برخی آزاده ئی کو نبود ده زبان خواجوی کرمانی