خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۷۰۵: کی آمدی ز تتار ای صبای مشک نسیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی آمدی ز تتار ای صبای مشک نسیم بیا بیا که خوشت باد ای نسیم شمیم دگر مگوی حدیث از نعیم و ناز بهشت بهشت منزل یارست و وصل یار نعیم چو روز حشر مرا از لحد برانگیزند هنوز شعله زند آتشم ز عظم رمیم گمان مبر که تمنای بنده سیم و زرست نسیم تست مراد من شکسته نه سیم فتاده است دلم در میان خون چون واو کشیده زلف ترا در کنار جان چون جیم از آن مرا ز دهان تو هیچ قسمت نیست که نیست نقطهٔ موهوم قابل تقسیم بود بمعتقد عاقلان جهان محدث برون ز عالم عشقت که عالمیست قدیم بهر دیار که زینجا سفر کنم گویم خوشا نشیمن طاوس و کوه ابراهیم کنون چه فایده خواجو ز درس معقولات که در ازل سبق عشق کرده ئی تعلیم خواجوی کرمانی