خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۶۸۳: باز هشیار برون رفته و مست آمدهایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز هشیار برون رفته و مست آمده ایم وز می لعل لبت باده پرست آمده ایم تا ابد باز نیائیم بهوش از پی آنک مست جام لبت از عهد الست آمده ایم از درت بر نتوان خاست از آنروی که ما بر سر کوی تو از بهرنشست آمده ایم با غم عشق تو تا پنجه در انداخته ایم چون سر زلف سیاهت بشکست آمده ایم سر ما دار که سر در قدمت باخته ایم دست ما گیر که در پای تو پست آمده ایم بر سر کوی تو زینگونه که از دست شدیم ظاهر آنستکه آسانت بدست آمده ایم عیب سرمستی خواجو نتوان کرد چو ما باز هشیار برون رفته و مست آمده ایم خواجوی کرمانی