خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۵۹۵: شب رحیل ز افغان خستگان مراحل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شب رحیل ز افغان خستگان مراحل مجال خواب نیابند ساکنان محامل مکش زمام شتر ساربان که دلشدگان را کشیده است سر زلف دلبران بسلاسل سرشک دیده که می رانم از پی تو مرانش چرا که شرط کریمان بود اجابت سائل تنم مقیم مقامست و جان بمرحله عازم سرم ملازم بالین و دل بقافله مائل به خامه هر که نویسد فراق نامهٔ ما را عجب که آتش نی در نیفتدش با نامل نسیم روضهٔ خلدست یا شمیم احبا شعاع نور جبینست یا فروغ مشاعل بسا که در غم عشق تو ابن مقلهٔ چشمم نوشت بر ورق زر بسیم ناب رسائل سرم بنعل سمندت متوجست و تو فارغ دلم ببند کمندت مقیدست و تو غافل اگرنه با تو نشینم مرا ز عشق چه باقی وگرنه روی تو بینم مرا ز دیده چه حاصل زبان خامه قلم گشت در بیان جدائی نرفت قصه بپایان و رفت عمر بباطل سزد که دست بشویند از آب چشم تو خواجو که هست آتش دل غالب و سرشک تو نازل خواجوی کرمانی