خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۵۹۴: زهی زلفت شکسته نرخ سنبل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زهی زلفت شکسته نرخ سنبل گلستان رخت خندیده برگل رسانده خط بیاقوت تو ریحان کشیده سر ز کافور تو سنبل عروسی را که او صاحب جمالست چه دریابد گرش نبود تحمل چو ریش خستگانرا مرهم از تست مکن در کار مسکینان تغافل اگر گل را نباشد برگ پیوند چه سود از نالهٔ شبگیر بلبل بجانت کانکه برجان دارم از غم نباشد کوه سنگین را تحمل اگر عمر منی ایشب برو زود وگر جزو منی ای غم برو کل چو از زلفش بدین روز اوفتادم تو نیز ای شب مکن بر من تطاول خوشا آن بزم روحانی که هر دم کند مستی ببادامش تنقل منه عود ای بت خوش نغمه از چنگ که ساغر بانگ می دارد که غلغل بزن مطرب که مستان صبوحی ز می مستند و خواجو از تامل خواجوی کرمانی