خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۵۷۰: به بزمگاه صبوحی کنون بمجلس خاص
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به بزمگاه صبوحی کنون بمجلس خاص حیات بخش بود جام می بحکم خواص ز شوق مجلس مستان نگر ببزم افق که زهره نغمه سرایست و مشتری رقاص بسوز مجمر عود ای مقیم خلوت انس بساز بزم صبوح ای ندیم مجلس خاص بگو که فاتحهٔ باب صبح خیزان را سپیده دم بدمد حرزی از سر اخلاص تو از جراحت دلهای خسته نندیشی که در ضمیر نیاری که الجروح قصاص محب روی تو رویم نمی تواند دید که گفته اند که القاص لا یحب القاص نه در جمال تو مشتاق را مجال نظر نه از کمند تو عشاق را امید خلاص ز قید عشق تو می خواستم که بگریزم گرفت پیش ره اشکم که لات حین مناص غریض لجهٔ دریای عشق شد خواجو ولی چو در بکف آرد چه غم خورد غواص خواجوی کرمانی