خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۵۶۲: ای دو چشم خوش پر خواب تو درخوابی خوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دو چشم خوش پر خواب تو درخوابی خوش وی دو زلف کژ پر تاب تو درتابی خوش خفته چون چشم تو در هرطرفی بیماری وانگه از قند تو درحسرت جلابی خوش همچو زلف سیه و روی جهان افروزت نتوان دید شبی تیره و مهتابی خوش نرگست فتنهٔ هر گوشه نشینست مقیم خوابگه ساخته بر گوشهٔ محرابی خوش تا برفت از نظرم چشم خوش پرخوابت در شب هجر نکردم نفسی خوابی خوش بجز از مردم چشمم که بخونم تشنه ست بیتو برلب نچکاندست کسم آبی خوش گوش کن شرح شرف نامهٔ مهر از خواجو زانکه باشد صفت مهر رخت بابی خوش خواجوی کرمانی