خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۵۶۱: ای شبت غالیه آسا و مهت غالیه پوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای شبت غالیه آسا و مهت غالیه پوش خط ریحان تو پیرایهٔ یاقوت خموش روی زیبای ترا بدر منیر آینه دار حلقهٔ گوش ترا شاه فلک حلقه بگوش دلم از ناوک چشم تو سراسر همه نیش لیک جام لب لعل تو لبالب همه نوش چشم مخمور تو خونریز ولیکن خونخوار لعل میگون تو در پاش ولیکن در پوش ز ابروی شوخ تو پیوسته همین دارم چشم که دل ریش مرا یک سر مو دارد گوش گر کنم چشم برفتار تو کو صبر و قرار ور کنم گوش بگفتار تو کو طاقت و هوش دوش یا رب چه شبی بود چنان تیره ولیک بدرازی شب زلف تو بگذشته ز دوش می خراشد جگرم گورک بربط بخراش می خروشد دل من گومه مطرب بخروش تا لب گور لب ما و لب جام شراب تا در مرگ سر ما و در باده فروش جان خواجو ببر و نقل حریفان بستان جام صافی بخر و جامهٔ صوفی بفروش خواجوی کرمانی