خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۵۳۱: نشست شمع سحر ای چراغ مجلسیان خیز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نشست شمع سحر ای چراغ مجلسیان خیز بیار باده و بشنو نوای مرغ سحرخیز سپیده نافه گشایست و باد غالیه افشان شراب مشک نسیمست و مشک غالیه آمیز کنون که غنچه بخندید و باد صبح برآمد بگیر داد صبوحی ز بادهٔ طرب انگیز چراغ مجلس مستان ز شمع چهره برافروز ز بهر نقل حریفان شکر ز پسته فرو ریز مرا که خال تو فلفل فکنده است برآتش چرا ز غالیه دلبند می کنی و دلاویز برون ز شکر شیرین سخن مگوی که فرهاد به نیم جو نخرد خسروی ملکت پرویز بسوز مجمر و دود از دل عبیر برآور بساز بربط و آتش ز جان عود برانگیز بگیر سلسلهٔ زلف دلبران سمن رخ برآر شور ز یاقوت شاهدان شکرریز مرا مگوی که پرهیز کن ز میکده خواجو که مست عشق نداند حدیث توبه و پرهیز خواجوی کرمانی