خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۵۳۰: برگ نسرین ترا بی خار مییابم هنوز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برگ نسرین ترا بی خار می یابم هنوز باغ رخسارت پر از گلنار می یابم هنوز دوش می گفتی که چشم ناتوانم خوشترست خوشترست اما منش بیمار می یابم هنوز تا نپنداری که بنشست آتش منصور از آنک سوز عشقش همچنان از دار می یابم هنوز از سرشک چشم فرهاد ای بسا لعل و گهر کاین زمان در دامن کهسار می یابم هنوز همچو خسرو جان شیرین باختم در راه عشق لیک در دل حسرت دلدار می یابم هنوز ماه کنعانم برفت از کلبهٔ احزان ولی عکس رویش بر در و دیوار می یابم هنوز اول شب بود کان یار از شبستانم برفت وز نسیم صبح بوی یار می یابم هنوز جز نسیمی کان به چین زلف او بگذشت دوش دامنش پر نافهٔ تاتار می یابم هنوز گر چه خواجو شد مقیم خانقاه اما مدام خلوتش در خانه خمار می یابم هنوز خواجوی کرمانی