خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۵۱۲: فتادهام من دیوانه در غم تو اسیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فتاده ام من دیوانه در غم تو اسیر بیا و طره برافشان که بشکنم زنجیر برآید از قلمم بوی مشک تاتاری اگر بوصف خطت شمه ئی کنم تحریر چه خوابهای پریشان که دیده ام لیکن معبرم همه زلف تو می کند تعبیر چنین که باز گرفتی زبان ز پرسش من زبان خامه ازین دل شکسته باز مگیر اگر چنانکه توانی جدا شدن ز نظر گمان مبر که توانی برون شدن ز ضمیر ز بوستان نعیمم گزیر هست ولیک ز دوستان قدیمم نه ممکنست گزیر حکایت دل از آن رو کنم بدیده سواد که درد عشق فزون آید از بیان دبیر اگر به نامه کنم وصف آه و زاری دل برآید از سر کلکم هزار نالهٔ زیر کند شکایت هجر تو یک بیک خواجو بخون دیدهٔ گرینده دمبدم تحریر خواجوی کرمانی