سلمان ساوجی
جمشید و خورشید
بخش ۱۰۵ - غزل: چمن شمع ز مرد ساق نرگس را چو بردارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چمن شمع ز مرد ساق نرگس را چو بردارد به سیمین مشعلی ماند که آن مشعل دو سر دارد فرو برده به پیش باد هردم خون دل لاله که از سودا دل لاله بسی خون در جگر دارد مگر خواهد گشادن باغ شاخ ارغوان را خون که نرگس تشت زر بر دست و گلبن نیشتر دارد صبا عرض گل و شمشاد می داد بخار چین ملک را یاد می داد نسیم صبح با انفاس مشکین همی آمد زدشت تبت و چین ز ناگه ارغنون برداشت آهنگ سرایید این غزل در پرده چنگ: سلمان ساوجی