خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۴۹۵: منم ز مهر رخت روی کرده در دیوار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم ز مهر رخت روی کرده در دیوار چو سایه بر رهت افتاده زیر دیوار ندیم و همدمم از صبح تا بشب ناله قرین و محرمم از شام تا سحر دیوار ز بسکه روی بدیوار محنت آوردم جدا نمی شودم یکدم از نظر دیوار کدام یار که او روی ما نگهدارد چو آب دیدهٔ گوهرفشان مگر دیوار کسی که روی بدیوار غم نیاوردی کنون ز مهر تو آورد روی در دیوار بسا که راه نشینان پای دیوارت کنند غرقه به خونابهٔ جگر دیوار چو زیر بام تو آیند خستگان فراق به آب دیده بشویند سربسر دیوار حدیث صورت خوبان چنین مکن خواجو که پیش صورت او صورتند بر دیوار خواجوی کرمانی