خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۴۷۷: کیست که با من حدیث یار بگوید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کیست که با من حدیث یار بگوید بهر دلم حال آن نگار بگوید پیش کسی کز خمار جان بلب آورد وصف می لعل خوشگوار بگوید وز سر مستی به نزد باده گساران رمزی از آن چشم پرخمار بگوید لطف کند وز برای خاطر رامین شمه ئی از ویس گلعذار بگوید ور گذری باشدش بمنزل لیلی قصهٔ مجنون دلفگار بگوید دوست مخوانش که رخ ز دوست بتابد یار مگویش که ترک یار بگوید باد بهار از چمن بشنعت بلبل باز نیاید اگر هزار بگوید با گل بستان فروز روی تو خواجو باد بود هر چه از بهار بگوید خواجوی کرمانی