خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۴۵۰: به خشم رفتهٔ ما گر به صلح باز آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به خشم رفتهٔ ما گر به صلح باز آید سعادت ابدی از درم فراز آید حکایت شب هجر و حدیث طره دوست اگر سواد کنم قصه ئی دراز آید چو یاد قامت دلجوی او کند شمشاد رود بطرف لب جوی و در نماز آید برآید از دل مشتاق کعبه نالهٔ زار اگر بگوش وی آوازه حجاز آید کجا بملک جهان سردر آورد محمود اگر چنانک گدای در ایاز آید زهی سعادت آنکس که از پی مقصود رود بطالع سعد و سعید باز آید کی از هوای تو باز آیدم دل مجروح که پشه باز نیاید چو صید باز آید دلی که در خم زلفت فتاد اگر سنگست ز مهر روی تو چون موم در گداز آید چو عود هر که ز عشاق دم زند خواجو ز سوز فارغ و از ساز بی نیاز آید خواجوی کرمانی