خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۴۲۵: مشنو که چراغ دل من روی تو نبود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مشنو که چراغ دل من روی تو نبود یا میل من سوخته دل سوی تو نبود مشنو که هر آنکس خبر از عالم جانست آئینه جانش رخ دلجوری تو نبود مشنو که سر زلف عروسان بهاری آشفتهٔ آن سنبل گلبوی تو نبود مشنو که دل خستهٔ دیوانه ما را شوریدگی از سلسلهٔ موی تو نبود مشنو که گر آن طرهٔ زنگی وش هندوست ترک فلکی بندهٔ هندوی تو نبود مشنو که چو در گوشهٔ محراب کنم روی چشمم همه در گوشهٔ ابروی تو نبود مشنو که گر از هر دو جهان روی بتابم مقصود من از هر دو جهان روی تو نبود مشنو که شبی تا سحر از آتش سودا منزلگه من خاک سر کوی تو نبود مشنو که پریشانی و بیماری خواجو از زلف کژ و غمزهٔ جادوی تو نبود خواجوی کرمانی