خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۳۹۹: چو مطربان سحر آهنگ زیر و بام کنند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو مطربان سحر آهنگ زیر و بام کنند معاشران صبوحی هوای جام کنند بیک کرشمه مکافات شیخ و شاب دهند بنیم جرعه مراعات خاص و عام کنند مرا بحلقهٔ رندان درآورید مگر بیک دو جام دگر کار من تمام کنند خوشا بوقت سحر شاهدان عربده جوی شراب بر کف و آغاز انتقام کنند اگر نماند به میخانه بادهٔ صافی بگوی کز لب میگون دوست وام کنند برآید از دل تنگم نوای نغمهٔ زیر چو بلبلان سحر خوان هوای بام کنند بیا که پیش رخت ذره وار سجده کنم چو آفتاب برآید مغان قیام کنند مرا ز مصطبه بیرون فکند پیر مغان که کنج میکده صاحبدلان مقام کنند چو بی تو خون دلست اینک می خورد خواجو چراش باده گساران شراب نام کنند خواجوی کرمانی