خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۳۹۶: صوفی اگرش بادهٔ صافی نچشانند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صوفی اگرش بادهٔ صافی نچشانند صاحبنظران صوفی صافیش نخوانند بنگر که مقیمان سراپردهٔ وحدت در دیر مغان همسبق مغبچگانند رو گوش کن از زمزمهٔ ناله ناقوس آن نکته که ارباب خرد واله از آنند در حلقهٔ رندان خرابات مغان آی تا یکنفس از خویشتنت باز رهانند از کعبه چه پرسی خبر اهل حقیقت کاین طایفه در کوی خرابات مغانند از مغبچگان می شنوم نکتهٔ توحید و ارباب خرد معنی این نکته ندانند سر حلقهٔ رندان خرابات چو خواجوست زان همچو نگینش همه در حلقه نشانند خواجوی کرمانی