خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۳۷۶: چون خط سبز تو بر آفتاب بنویسند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو خط سبز تو بر آفتاب بنویسند بدود دل سبق مشک ناب بنویسند بسا که باده پرستان چشم ما هر دم برات می بعقیق مذاب بنویسند حدیث لعل روان پرور تو میخواران بدیده برلب جام شراب بنویسند معینست که طوفان دگر پدید آید چو نام دیدهٔ ما برسحاب بنویسند سیاهی ار نبود مردمان دریائی حدیث موج سرشکم به آب بنویسند سواد شعر من و وصف آب دیده نجوم شبان تیره بمشک و گلاب بنویسند محرران فلک شرح آه دلسوزم نه یک رساله که برهفت باب بنویسند چو روزنامهٔ روی تو در قلم گیرند محققست که برآفتاب بنویسند خطی که مردم چشمم سواد کرد چو آب مگر بخون دل او را جواب بنویسند برات من چه بود گر برآن لب شیرین به مشک سوده ز بهر ثواب بنویسند سزد که بر رخ خواجو قلم زنان سرشک دعای خسرو عالیجناب بنویسند خواجوی کرمانی