خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۳۷۳: هم عفی الله نی که ما را مرحبائی میزند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هم عفی الله نی که ما را مرحبائی می زند عارفانرا در سر اندازی صلائی می زند آشنایانرا ز بی خویشی نشانی می دهد بینوایانرا ز بی برگی نوائی می زند اهل معنی را که از صورت تبرا کرده اند هر نفس در عالم معنی ندائی می زند می سراید همچو مرغان سرائی وز نفس هر دم آتش همچو باد اندر سرائی می زند همچو نی گر در سماعت خرقه بازی آرزوست دامن آنکس بچنگ آور که نائی می زند یکنفس با او بساز ار ره بجائی می بری همدم او باش کوهم دم ز جائی می زند گر نئی بیگانه خواجو حال خویش از نی شنو زانکه آن دلخسته هم دم ز آشنائی می زند خواجوی کرمانی