خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۳۷۲: چون ترک من سپاه حبش برختن زند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون ترک من سپاه حبش برختن زند از مشگ سوده سلسله بر نسترن زند کار دلم چو طرهٔ مشگین مشگ بیز برهم زند چو سنبل تر بر سمن زند گر بگذرد بچین سر زلف او صبا هر لحظه دم ز نافهٔ مشگ ختن زند لعلش بگاه نطق چو گوهرفشان شود صد طعنه بر طویلهٔ در عدن زند در آرزوی عارض و بالاش عندلیب هنگامه بر فراز گل و نارون زند هر شب فضای کوی تو خلوتسرای ماست آری اویس نوبت عشق از قرن زند ای باغبان ز غلغل بلبل عجب مدار سلطان گل چو خیمه بصحن چمن زند خواجو چو زیر خاک شود در هوای تو از سوز سینه آتش دل در کفن زند خواجوی کرمانی