خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۳۶۷: این چه نامهست که از کشور یار آوردند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این چه نامه ست که از کشور یار آوردند وین چه نافه ست که از سوی تتار آوردند مژدهٔ یوسف گمگشته بکنعان بردند خبر یار سفر کرده به یار آوردند دوستانرا ز غم دوست امان بخشیدند بوستانرا گل صد برگ ببار آوردند بیدل غمزده را مژدهٔ دلبر دادند بلبل دلشده را بوی بهار آوردند نسخه ئی از پی تعویذ دل سوختگان از سواد خط آن لاله عذار آوردند نوش داروئی از آن لب که روان زنده ازوست بمن خسته مجروح نزار آوردند از خم سلسلهٔ طره لیلی تابی از برای دل مجنون فگار آوردند بزم شوریده دلان را ز پی نقل صبوح شکری از لب شیرین نگار آوردند می فروشان عقیق لب او خواجو را قدحی می ز پی دفع خمار آوردند خواجوی کرمانی