خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۳۴۴: که میرود که پیامم به شهریار رساند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
که می رود که پیامم به شهریار رساند حدیث بندهٔ مخلص بشهریار رساند درود دیدهٔ گوهر نثار لعل فشانم بدان عقیق گهر پوش آبدار رساند دعا و خدمت میخوارگان بوقت صبوحی بدان دو نرگس میگون پرخمار رساند ز راه لطف به جز باد نوبهار که باشد که حال بلبل بیدل بنوبهار رساند اگر بنامه غم روزگار باز نمایم کسی که نامه رساند بروزگار رساند هوا گرفتم و جانرا بدست آه سپردم ببوی آنکه چو بادش بدان دیار رساند تنم ز ضعف چنان شد که بادش ار برباید بیک نفس بسر کوی آن نگار رساند ولی بمنزل یاران نسیم باد بهاران گمان مبر که ز خاکم به جز غبار رساند مگر برید صبا اشتیاق نامهٔ خواجو بکوی یار کند منزل و بیار رساند خواجوی کرمانی