خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۲۶۹: کاروان ختنی مشک ختا میآرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کاروان ختنی مشک ختا می آرد یا صبا نکهت آن زلف دوتا می آرد لاله دل در دم جانبخش سحر می بندد غنچه جان پیشکش باد صبا می آرد مرغ را گل باشارت چه سخن می گوید باز هدهد چه بشارت ز سبا می آرد می رسد قاصدی از راه و چنان می شنوم که ز سلطان خبری سوی گدا می آرد ای عزیزان چه بشیرست که از جانب مصر مژده یوسف گمگشتهٔ ما می آرد ظاهر آنست که مرغ دل مشتاقانرا دانهٔ خال تو در دام بلا می آرد می گشاید مگر از نافهٔ زلفت کارش ورنه باد این دم مشکین ز کجا می آرد هندوی پر دل شوریده که داری ز قفا ای بسا دل که کشانت ز قفا می آرد خواجو از قول مغنی نشکیبد ز آنروی هر زمان پرده سرا را بسرا می آرد خواجوی کرمانی