خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۲۶۵: کدام یار که ما را پیام یار آرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کدام یار که ما را پیام یار آرد از آن دیار حدیثی بدین دیار آرد که می رود که ز یاران مهربان خبری بدین غریب پریشان دلفگار آرد بتشنگان بیابان برد بشارت آب ببلبلان چمن مژدهٔ بهار آرد اگر نه لطف نماید نسیم باد صبا بمرغ زار که بوئی ز مرغزار آرد خیال روی نگارم اگر نگیرد دست که طاقت غم هجران آن نگار آرد بسی تحمل خار جفا بباید کرد که تا نهال مودت گلی ببار آرد ز بهر دفع خمارم که می تواند رفت که جرعه ئی می نوشین خوشگوار آرد بجای سرمه ام از خاک کوی او گردی برای روشنی چشم اشکبار آرد سلام و خدمت خواجو بدان دیار برد پیام یار سفر کرده سوی یار آرد خواجوی کرمانی