خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۲۵۵: اگر آن ماه مهربان گردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر آن ماه مهربان گردد غم دل غمگسار جان گردد آنکه چون نامش آورم بزبان همه اجزای من زبان گردد ور کنم یاد ناوک چشمش مو بر اعضای من سنان گردد چون کنم نقش ابرویش بردل قد چون تیر من کمان گردد مه ز شرم جمال او هرماه در حجاب عدم نهان گردد یا رب این آسیاب دولابی چند برخون عاشقان گردد چون دلم با غم تو گوید راز در میان خامه ترجمان گردد از لبت هر که او نشان پرسد چون دهان تو بی نشان گردد چون ز لعلت سخن کند خواجو شکر از منطقش روان گردد خواجوی کرمانی