خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۲۵۲: هر کرا یار یار میافتد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر کرا یار یار می افتد مقبل و بختیار می افتد ای بسا در که از محیط سرشک هر دمم در کنار می افتد عقرب او چو حلقه می گردد تاب در جان مار می افتد شام زلفش چو می رود در چین شور در زنگبار می افتد گر نه مستست جادوش ز چه روی بریمین و یسار می افتد گل صد برگ را دگر در دام همچو بلبل هزار می افتد در چمن ز آب چشمهٔ چشمم سیل در جویبار می افتد چون خیال تو می کنم تحریر بخیه بر روی کار می افتد دلم از شوق چشم سرمستت دم بدم در خمار می افتد رحم بر آن پیاده کو هر دم در کمند سوار می افتد هر که او خوار می فتد خواجو همچو ما باده خوار می افتد خواجوی کرمانی