افسرالملوک عاملی
کوروش نامه منظوم
فتح مصر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بفرمود لشکر بباید کشید سوی مصر تا فتح آید پدید همه مصریان را بکویم بگرز نمانم برایشان دگر بال و وبر بشاهی نکردند بر من سلام نه باج و نه هدیه نه پیک و پیام چو فردا شود روی گردون سفید سوی مصر باید که لشکر کشید بگفتند با شه که فرمان بریم تو شاهنشهی ما همه کهتریم در گنج بگشاد و روزی بداد ز رنج برادر نکرد ایچ یاد بیاورد لشکر همه فوج فوج تو گفتی که دریا بر آمد بموج رژه برکشید و سپه برنشاند شهنشاه ایران سوی مصر راند ز کورش آمازل سپهدار بود که در مصرچون شاه مختار بود ولی بعد کورش نبد فکر باج ز بهر خود او ساخت خر گاه­و تاج بسردار گفتند کاید سپاه شهنشاه ایران بود کینه خواه ز دریا بباید شه آریان همه جنگ را تنگ بسته میان که از راه خشکی ندارند آب کویر است و خاروخس و آفتاب بکشتی همه لشکر آید چو باد سر مصریان تا دهندی بباد بر اطراف دریا گرفتند راه گمان شان ز دریا بیاید سپاه ولیکن نیامد ز دریا بجنگ ز خشکی سپه راند شه بیدرنگ بگفتند با شاه ایران که آب نباشد در این راه غیر سراب ز گرما نماند کس از تشنگی نه از لشکر و اسب زنده یکی پیامی فرستاد سوی عرب که چندین هزار اشتر آیدبشب همه بار اشتر بود مشک آب که تا پر کنم مشک از در ناب پذیرفت از شه رئیس عرب که بهر سپه آب آرد بشب در این بین آمازبس در مصر مرد شهی بر سماتیک پورش سپرد پدر جملگی اسب و آلات جنگ زمردان جنگی کمر بسته تنگ مهیا نمود و پس آنگه بمرد همه هستی خود پسر را سپرد سپاه شهنشاه ایران رسید ز گرد ره آمد رژه برکشید بشد جنگ نزدیکی رود نیل هوا تیره از گرد شد همچو نیل دو لشکر همه جنگجو و دلیر ز مصر و ز ایران همه نره شیر کشیدند شمشیرها بهر کین بروی سر و سینه زد آن باین چنان جنگ سختی در آن پهن دشت نمودند کز آن فلک خیره گشت وزان نیروی مصریان سست گشت همه رو نهادند نا گه ز دشت پناهنده گشتند در منفلیس همه لشگر مصریان با رئیس برش برد بر شهر و بگشاد در که تسلیم شد مصریان سر بسر بخواری سماتیک شه شد اسیر بنزد شهنشاه بودش اسیر شهنشه براو مهربانی نمود هم از لطف بنمود گفت و شنود بگفتا براو با توام کار نیست بملکت مرا فکر آزار نیست پس آنگه بفرمود با مصریان که از من نیاید شما را زیان دگر روز در شهر سائیس رفت خدایان مصری براو در شگفت بسی احترام و ستایش نمود در آن معبد او سیم و زر برفزود همه مصریان شاد و خرم شدند دعا گوی بر شاه عالم شدند افسرالملوک عاملی