خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۲۳۴: بنوش لعل مذاب از زمردین اقداح
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بنوش لعل مذاب از زمردین اقداح ببین که جوهر روحست در قدح یا راح خوشا بروی سمن عارضان سیم اندام عقیق ناب مروق ز سیمگران اقداح بریز خون صراحی که در شریعت عشق شدست خون حریفان سبیل و خمر مباح بشوی دلق مرقع به آب دیدهٔ جام که بی قدح نبود در صلاح و تو به صلاح لب تو باده گساران روح را ساقیست رخ تو خلوتیان صبوح را مصباح در تو زمرهٔ ارباب شوق را منزل غم تو مخزن اسرار عشق را مفتاح فروغ روی چو ماه تو مشرق الانوار کمند زلف سیاه تو قابض الارواح دهد دو دیدهٔ من شرح مجمع البحرین کند جمال تو تقریر فالق الاصباح بساز بزم صبوحی کنون که خواجو را لب تو جام صبوحست و طلعت تو صباح خواجوی کرمانی