خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۲۱۰: مشنو که مرا با لب لعلت هوسی نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مشنو که مرا با لب لعلت هوسی نیست کاندر شکرستان شکری بی مگسی نیست کس نیست که در دل غم عشق تو ندارد کانرا که غم عشق کسی نیست کسی نیست باز آی که با هم نفسی خوش بنشینیم کز عمر کنون حاصل ما جز نفسی نیست تنها نه مرا با رخ و زلفت هوسی هست کامروز کسی نیست که صاحب هوسی نیست شب نیست که فریاد بگردون نرسانم لیکن چه توان کرد که فریاد رسی نیست برطرف چمن ناله اش آن سوز ندارد هر بلبل دلسوخته کاندر قفسی نیست از قافلهٔ عشق به جز نالهٔ خواجو در وادی هجران تو بانگ جرسی نیست خواجوی کرمانی