خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۱۵۵: هرکه مجنون نیست از احوال لیلی غافلست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرکه مجنون نیست از احوال لیلی غافلست وانکه مجنون را بچشم عقل بیند عاقلست قرب صوری در طریق عشق بعد معنویست عاشق ار معشوق را بی وصل بیند واصلست اهل معنی را از او صورت نمی بندد فراق وانکه این صورت نمی بندد ز معنی غافلست کی بمنزل ره بری تا نگذری از خویش ازآنک ترک هستی در ره مستی نخستین منزلست گر چه من بد نامی از میخانه حاصل کرده ام هر که از میخانه منعم می کند بی حاصلست ایکه دل با خویش داری رو بدلداری سپار کانکه دلداری ندارد نزد ما دور از دلست یاد ساحل کی کند مستغرق دریای عشق زانکه این معنی نداند هر که او بر ساحلست عاشقانرا وعظ دانا عین نادانی بود کانکه سرعشق را عالم نباشد جاهلست ترک جانان گیر خواجو یا برو جان برفشان ترک جان سهلست از جانان صبوری مشکلست خواجوی کرمانی