خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۱۵۴: خطت که کتابهٔ جمالست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خطت که کتابهٔ جمالست سرنامهٔ نامه کمالست ماهی تو و مشتریت مهرست شاهی تو و حاجبت هلالست آن خال سیاه هندو آسا هندوچهٔ گلشن جمالست از مویه تنم بسان مویست وز ناله دلم بشکل نالست آنجا که توئی اگر فراقست اینجا که منم همه وصالست در عالم صورت ار چه هجرست در عالم معنی اتصالست آنرا که نبوده است حالی این حال بنزد او محالست هر چند که مهر رازوالیست مهر رخ دوست بی زوالست خواجو که شد از غمت خیالی گردل ز تو برکند خیالست خواجوی کرمانی