خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۱۵۳: حسن تو نهایت جمالست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حسن تو نهایت جمالست لطف تو بغایت کمالست با زلف تو هر که را سری هست سر در قدم تو پایمالست بی روی تو زندگی حرامست وز دست تو جام می حلالست باز آی که بی رخ تو ما را از صحبت خویشتن ملالست جانم که تذر و باغ عشقست زین گونه شکسته پر و بالست مرغ دل من هوا نگیرد زانرو که چنین شکسته بالست این نفحهٔ روضهٔ بهشتست یا نکهت گلشن وصالست این خود چه شمامهٔ شمیمست وین خود چه شمایل شمالست خواجو بلب تو آرزومند چون تشنه بشربت زلالست خواجوی کرمانی