خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۱۵۲: رخت خورشید را یات جمالست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رخت خورشید را یات جمالست خطت تفسیر آیات کمالست هلال ارزانکه هر مه بدر گردد چرا پیوسته ابرویت هلالست خیالت بسکه می آید بچشمم اگر خوابم بچشم آید خیالست چو داند حال او کز تشنگی مرد کسی کو برلب آب زلالست بگو ای باغبان با باد شبگیر که بلبل در قفس بی پر و بالست نسیم نافه یا بوی عبیرست شمیم روضه یا باد شمالست مقیم ار بنگری در عالم جان میان لیلی و مجنون وصالست اگر در عالم صورت فراقست بمعنی با تو ما را اتصالست چرا وصل تو برخواجو حرامست نه آخر خون مسکینان حلالست خواجوی کرمانی