خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۱۳۱: در خنده آن عقیق شکرریز خوشترست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در خنده آن عقیق شکرریز خوشترست در حلقه آن کمند دلاویز خوشترست فرهاد را ز شکر شیرین حکایتی از خسروی ملکت پرویز خوشترست بر روی خاک تکیه گه دردمند عشق از خوابگاه اطلس گلریز خوشترست دیگر حدیث کوثر و سرچشمهٔ حیات مشنو که بادهٔ طرب انگیز خوشترست گو پست باش نالهٔ مرغان صبح خیز لیکن نوای چنگ سحر تیز خوشترست صبحست خیز کاین نفس از گلشن بهشت بزم صبوحیان سحرخیز خوشترست اول بنوش ساغر و وانگه بده شراب زیرا که بادهٔ شکرآمیز خوشترست گر دیگران ز میکده پرهیز می کنند ما را خلاف توبه و پرهیز خوشترست خواجو کنار دجلهٔ بغداد جنتست لیکن میان خطهٔ تبریز خوشترست خواجوی کرمانی