خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۱۲۹: لب شیرین تو هر دم شکر انگیزترست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لب شیرین تو هر دم شکر انگیزترست زلف دلبند تو هر لحظه دلاویزترست برسرآمد ز جهان جزع تو در خونخواری گر چه چشم من دل سوخته خونریزترست ایکه از تنگ شکر شور برآورد لبت هر زمان پسته تنگت شکر آویزترست همچو سرچشمهٔ نوش تو ز بهر سخنم چشمم از درج عقیقت گهر انگیزترست نشنود پند تو ای زاهد تردامن خشک هرکش از درد مغان دامن پرهیزترست آتشست این دل شوریده من پنداری زانکه هر چند که او سوخته تر تیزترست تا هوای گل رخسار تو دارد خواجو هر شب از بلبل دلسوخته شب خیزترست خواجوی کرمانی