خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۱۱۰: دلبرا خورشیدتابان ذرهئی از روی تست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلبرا خورشیدتابان ذره ئی از روی تست اهل دلرا قبله محراب خم ابروی تست تا شبیخون برد هندوی خطت بر نیمروز شاه هفت اقلیم گردون بندهٔ هندوی تست شهسوار گنبد پیروزه یعنی آفتاب بارها افتاده در پای سگان کوی تست ذره ئی گفتم ز مهرت سایه از من برمگیر کافتاب خاوری در سایهٔ گیسوی تست نافهٔ خشک ختن گر زانکه می خیزد ز چین زلف را بفشان که صد چین در شکنج موی تست هر زمان نعلم در آتش می نهد زلفت ولیک جان ما خود در بلای غمزهٔ جادوی تست از پریشانی چو مویت در قفا افتاده ام نیکبخت آن زلف هندویت که هم زانوی تست با تو چیزی در میان دارد مگر بند قبا زان سبب پیوسته او را تکیه بر پهلوی تست نکهت انفاس خلدست این نسیم مشگ بیز یا ز چین طرهٔ مشکین عنبر بوی تست گر ترا هر دم بسوئی میل ودل با دیگریست هر کجا خواجوست او را میل خاطر سوی تست خواجوی کرمانی