خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۲۳: آخر ای یار فراموش مکن یارانرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آخر ای یار فراموش مکن یارانرا دل سرگشته بدست آر جگر خوارانرا عام را گر ندهی بار بخلوتگه خاص ز آستان از چه کنی دور پرستارانرا وصل یوسف ندهد دست به صد جان عزیز این چه سودای محالست خریدارانرا گر نه یاری کند انفاس روان بخش نسیم خبر از مقدم یاران که دهد یارانرا آنکه چون بنده بهر موی اسیری دارد کی رهائی دهد از بند گرفتارانرا دست در دامن تسلیم و رضا باید زد اگر از پای در آرند گنه کارانرا روز باران نتوان بار سفر بست ولیک پیش طوفان سرشکم چه محل بارانرا دستگاهیست پر از نافه آهوی تتار حلقهٔ سنبل مشکین تو عطارانرا حال خواجو ز سر کوی خرابات بپرس که نیابی به در صومعه خمارانرا خواجوی کرمانی