خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۳: ای صبح صادقان رخ زیبای مصطفی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای صبح صادقان رخ زیبای مصطفی وی سرو راستان قد رعنای مصطفی آئینهٔ سکندر و آب حیات خضر نور جبین و لعل شکر خای مصطفی معراج انبیا و شب قدر اصفیا گیسوی روز پوش قمرسای مصطفی ادریس کو معلم علم الهی است لب بسته پیش منطق گویای مصطفی عیسی که دیر دایر علوی مقام اوست خاشاک روب حضرت اعلی مصطفی بر ذروه دنا فتدلی کشیده سر ایوان بارگاه معلای مصطفی وز جام روح پرور ما زاغ گشته مست آهوی چشم دلکش شهلای مصطفی خیاط کارخانهٔ لو لاک دوخته دراعه ابیت ببالای مصطفی شمس و قمر که لولوی دریای اخضرند از روی مهر آمده لالای مصطفی خالی ز رنگ بدعت و عاری ز زنگ شرک آئینه ضمیر مصفای مصطفی کحل الجواهر فلک و توتیای روح دانی که چیست خاک کف پای مصطفی قرص قمر شکسته برین خوان لاجورد وقت صلای معجزه ایمای مصطفی روح الامین که آیت قربت بشان اوست قاصر ز درک پایه ادنی مصطفی در برفکنده زهره بغلطاق نیلگون از سوک زهر خوردهٔ زهرای مصطفی گومه بنور خویش مشو غره زانک او عکسی بود ز غره غرای مصطفی بر بام هفت منظر بالا کشیده اند زین چار صفه رایت آلای مصطفی خواجه گدای درگه او شو که جبرئیل شد با کمال مرتبه مولای مصطفی خواجوی کرمانی