حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰۲: بر سر راهِ توام روز و شب آخر کویی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر سر راهِ توام روز و شب آخر کویی پیش تر زآن که رسد جان به لب آخر کویی خود نگویی که مرا همْ نفسی بود برفت هم ْدمت را نفسی واطلب آخر کویی دوستان را نپسندند به دشمن کامی خود ز من باز مکن بی سبب آخر کویی چنگ برگیر و بیا کز اثر زاری من زهره در سوک نشست از طرب آخر کویی ظن نبردم که شکیبت بود از من چندین همه دم بوده ای ای بُل عجب آخر کویی یا وفا یا ملکی پیشِ نزاری بفرست ورنه برخیز و بیا بر عقب آخر کویی حکیم نزاری قهستانی