حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰۰: خوش است عالم آزادگی و خوش خویی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش است عالم آزادگی و خوش خویی بدین مقام درآ گر بهشت می جویی اگر تو آینه ی روی دوست دریابی به روی آینه بنگر که چون نکورویی کدام جامِ جم آنجا که سینه ی صافی ست درودگر چه توان دید غیر نیکویی چو از روایح انفاس عارفان گویند خطا بود که زند مُشک لاف خوش بویی اگر تو داری باتوست وگر نداشته ای خموش باش که بیهوده باز میگویی به دست تو چه رضا ده به حق که ممکن نیست که صبغت الله از خویشتن فرو شویی ز تابِ آتشِ حرص آبِ روی بیش مریز که تشنه میری اگر میر آب آمویی معیّن است می و شیر انگبین بهشت تو دست بسته و بنشسته بر لب جویی نزاریا به طلب نقد هر دو کون از خویش به هرزه در طلب از شش جهت چه می پویی حکیم نزاری قهستانی