حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴۲: تا به کی عجب و شرک و خود بینی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا به کی عجب و شرک و خود بینی با خدا باش تا خدا بینی این همه شوق و عشق و درد و نیاز در میان هیچ تو همه اینی شش همی خواهی و یک آمد نقش آن نکوتر که مهره بر چینی جان به تلخی چو کوه کن بدهی بس که مغرورِ حسنِ شیرینی چه محل پیشِ پاک بازانت تا تو مشغولِ جاه و تمکینی از پراکندگی نباشی جمع تا تو موقوفِ نقشِ پروینی از خلافِ تو فتنه ها خیزد کی پسِ کارِ خویش بنشینی تا کنند آفرین بَدان بر تو از درِ سد هزار نفرینی وربه نیکانت التجا باشد احسن الله محضِ تحسینی صیدِ تو نیست جز کبوترِ زار پس تو شاهی نیی که شاهینی پس چه دشمن نزاریا و چه دوست دل پر از مهر و سر پر از کینی حکیم نزاری قهستانی